Rynek europejski dopiero dojrzewa do powszechnego stosowania fakturowania elektronicznego – wynika z raportu przygotowanego przez Unifiedpost Group. We Włoszech, które jako jedyne z trzynastu objętych analizą państw wprowadziły obowiązek rozliczania się wyłącznie za pomocą e-faktur, od stycznia 2019 do kwietnia 2020 wystawiono ponad 2 miliardy takich dokumentów. Pozostałe państwa europejskie są na różnych etapach wdrażania nowych rozwiązań. W części z nich e-faktury nadal wystawiane są tylko w transakcjach z sektorem publicznym.
W myśl europejskich przepisów (Dyrektywa 2014/55/UE) faktura elektroniczna to dokument wygenerowany, przesłany i odebrany w formie cyfrowej, ustrukturyzowany tak, aby umożliwić jej automatyczne przetwarzanie. Aby nie mylić ich z dotychczas funkcjonującymi w Polsce “zwykłymi” e-fakturami, określa się je mianem faktur ustrukturyzowanych. I to właśnie stosowania tych ostatnich dotyczy raport “The digital invoicing wave in Europe”, przygotowany w Belgii przez naszych specjalistów. Opisano w nim stan prawny, obowiązujący w 2020 r. na trzynastu głównych rynkach europejskich – w Belgii, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Holandii, Litwie, Luksemburgu, Łotwie, Niemczech, Szwecji, Wielkiej Brytanii i wspomnianych już Włoszech.
W raporcie przeanalizowaliśmy skalę stosowania e-faktur w kontaktach pomiędzy podmiotami gospodarczymi (B2B – Business-to-Business) oraz biznesu z administracją publiczną (B2G – Business-to-Government). Scharakteryzowaliśmy też główne uwarunkowania stymulujące i bariery we wprowadzaniu nowych rozwiązań w skali Unii Europejskiej, jak i w poszczególnych krajach.
Przede wszystkim walka z luką VAT
Jeszcze do niedawna inicjatywa we wprowadzaniu faktur elektronicznych pozostawała w rękach przedsiębiorców. Jednak dziś to organy prawodawcze na szczeblu unijnym i krajowym dążą do jak najszybszego i możliwie szerokiego wdrażania e-faktur, zarówno w transakcjach B2B jak i B2G. Jest to jeden z elementów walki ze stratami dochodów budżetowych, w których znaczącą rolę odgrywa podatek od towarów i usług. W całej Unii Europejskiej luka VAT osiągnęła w 2017 r. poziom nie mniejszy niż 137,5 miliarda euro. Nic więc dziwnego, że chcąc doprowadzić do jej redukcji, państwa członkowskie dążą do zwiększenia kontroli nad rozliczeniami finansowymi firm.
Stymulująco na poszczególne kraje działa też prawodawstwo unijne. Poza wyżej wymienioną Dyrektywą w sprawie fakturowania elektronicznego, ważną rolę odgrywają wytyczne w sprawie komunikacji władz, biznesu i obywateli wewnątrz państw członkowskich i pomiędzy nimi, które zawarto w Europejskich Ramach Interoperacyjności (EIF – European Interoperability Framework). Kolejną inicjatywą jest Peppol – jednolity standard międzynarodowej elektronicznej wymiany dokumentów (w tym e-faktur) w zamówieniach publicznych prowadzonych przez europejskie instytucje rządowe. Standard ten przyjęty został już w 31 krajach europejskich, a także w Australii, Chinach, Japonii, Kanadzie, Meksyku, Nowej Zelandii, Singapurze i Stanach Zjednoczonych.
Włochy i Skandynawia w czołówce, Wielka Brytania na szarym końcu
W większości objętych naszym badaniem krajów liczba wystawianych elektronicznych faktur ustrukturyzowanych jest jeszcze niewielka, czy wręcz marginalna. Wyjątkiem są oczywiście Włochy, gdzie istnieje już obowiązek rozliczania się tylko w ten sposób. Dużo, na tle pozostałych krajów, jest w obiegu e-faktur także w krajach skandynawskich i bałtyckich. Na przykład w Szwecji już ponad połowa transakcji z sektorem publicznym odbywa za ich pośrednictwem. W Estonii 30% wszystkich faktur jest elektroniczna, choć w kontaktach B2B jest to już tylko 10%. Najgorzej pod tym względem jest w Wielkiej Brytanii. Niektóre tamtejsze podmioty publiczne wdrażają użycie e-faktur, jednak inicjatywy te utrudnia brak przepisów na szczeblu centralnym. Całość komplikuje dodatkowo odrębne prawodawstwa krajowe dla wszystkich składowych Zjednoczonego Królestwa.
Robiąc przegląd regulacji prawnych trzynastu objętych raportem krajów, nasi specjaliści skupili się na tym, czy wprowadziły one obowiązek posługiwania się e-fakturami w trzech wypadkach. Pierwszy to obowiązek akceptowania tego typu rozliczeń przez podmioty państwowe – tu brak zróżnicowania, wprowadzono go wszędzie. Następnie sprawdzono, czy przedsiębiorcy muszą wystawiać faktury elektroniczne podmiotom publicznym. Takiego obowiązku nie wprowadzono tylko w Luksemburgu, Łotwie, Wielkiej Brytanii i części Belgii. Ostatnie kryterium, to nakaz rozliczania się firm między sobą za pomocą e-faktur, przesyłanych z użyciem dedykowanych do tego państwowych portali, ewentualnie wysyłanie do organów podatkowych kluczowych elementów wystawianych faktur. Jak już wspomniano, taki obowiązek wprowadzono jedynie we Włoszech.
Pozytywny wpływ pandemii
Mimo, że krótkoterminowo szok spowodowany pandemią COVID-19 ma negatywny wpływ na całą gospodarkę, nasi specjaliści uważają, że w perspektywie średnio- i długoterminowej można spodziewać się pozytywnych efektów w kontekście upowszechnienia się elektronicznego fakturowania. Rosnące zadłużenie i ograniczona płynność finansowa zmotywuje przedsiębiorców do podejmowania projektów optymalizacyjnych, w szczególności automatyzujących procesy biznesowe i polepszających zarządzanie finansami. Dodatkowo rosła będzie presja największych firm, które w znacznej mierze stosują już e-faktury, na swoich kontrahentów, aby ci również wdrażali te rozwiązania. Jednocześnie władze państwowe, chcąc minimalizować straty spowodowane oszustwami podatkowymi, przyśpieszać będą możliwość bądź obowiązek używania e-faktur, co da im większą kontrolę nad przepływami finansowymi.
Nasz raport pokazuje, że w opisanych państwach elektroniczne faktury ustrukturyzowane nie są jeszcze zbyt powszechnie używane. Można jednak się spodziewać, że dość szybko się to zmieni, bo zalety widzą zarówno przedsiębiorcy, jak i administracja, zwłaszcza organy podatkowe.
Pełny raport [EN] do pobrania tu: RAPORT
.jpg)
.jpg)
%20(1).jpg)
